ต้องสอนเด็กๆ เรื่องการกำหนดขอบเขตนั้น เป็นความรู้ที่จำเป็นต่อชีวิตจริง ซึ่งจะช่วยให้พวกเขาได้รับประโยชน์จากหลายด้านของชีวิต ดังนี้ 5 วิธีแก้ปัญหาที่จะช่วยคุณให้พิจารณาความต้องการและความสุขของลูกๆ ได้ดีขึ้น
1.วิธีการ “หยุด-ดู-คิด”
เมื่อเด็กได้รับการเผชิญกับสถานการณ์ที่จำเป็นต้องกำหนดขอบเขต ให้สอนให้พวกเขา หยุด-ดูที่ภายในเพื่อดูสิ่งที่รู้สึกสบายใจและพอใจ แล้วคิดว่าพวกเขาจะแสดงความต้องการของพวกเขาได้อย่างชัดเจน สิ่งนี้จะช่วยให้พวกเขาได้รับความรู้ที่ตนเองอยู่ในสถานการณ์ ตัดสินใจ และการสื่อสาร
ตัวอย่าง: หากเพื่อนๆ อยากยืมสินค้าโปรดของเด็ก แต่ไม่ได้ถามล่วงหน้า พวกเขาจะสามารถพูดได้ว่า “หยุด-หยุด (หยุด) ฉันไม่รู้สึกอยากจะแบ่งปันสินค้าของฉันในขณะนี้. ดู (ตระหนักความรู้สึกของตนเอง) ฉันชอบเล่นกับสิ่งนี้และรู้สึกดีใจที่มีสิ่งนั้นทั้งหมดให้ตัวเอง. คิด (คิดว่าจะแสดงความต้องการของพวกเขาได้อย่างชัดเจน): ‘ฉันจะพอใจที่จะแบ่งปันกับเพื่อนๆ สินค้าในวันที่อื่น แต่ไม่ใช่วันนี้.”.
2.แผน “ความรู้สึก”
สร้างแผนหรือโปสเตอร์ร่วมกันว่ารายการต่างๆ ของอารมณ์ที่เด็กอาจรู้สึกในสถานการณ์ต่างๆ นี้สามารถช่วยให้พวกเขาได้รับความรู้สึกและแสดงความรู้สึกเมื่อกำหนดขอบเขต
ตัวอย่าง: หากเด็กรู้สึกเหนื่อยจากเวลามีเพื่อนมาเยี่ยมมาติดต่อกันในหนึ่งสัปดาห์ คุณสามารถพูดได้ว่า “เราดูแผนของความรู้สึก เรารู้สึกอย่างไรในขณะนี้ (เช่น ‘ฉันรู้สึกเหนื่อย’ ) สิ่งที่เราต้องทำเพื่อเอาใจใส่ตัวเอง”
3.บทบาทเล่น “ขอบเขต”
ฝึกการกำหนดขอบเขตโดยมีบทบาทเล่นในสถานการณ์ต่างๆ นี้จะช่วยให้พวกเขาได้รับความรู้สึกที่มั่นใจและพร้อมสำหรับสถานการณ์ในโลกแห่งความเป็นจริง
ตัวอย่าง: บรรยายเหตุการณ์ที่เพื่อนอยากเข้าร่วมเล่น แต่เด็กไม่อยากเล่นหรือยุ่งมาก พวกเขาจะสามารถฝึกใช้คำพูดแบบ “ฉันกำลังเล่นกับลูกสาวในขณะนี้ ฉันไม่รู้สึกอยากแบ่งปัน ฉันจะเล่นเพื่อนๆ ในวันที่อื่น”
4. บัตรยืมเชิญ
สร้างการแสดงขอบเขตให้เด็กด้วยการออกใบอนุญาต ‘ฉันยอมให้’ สิ่งนี้อาจเป็นความสนุกและไม่จริงจังสำหรับการสื่อสารขอบเขตของพวกเขาได้อย่างอ่อนโยน
ตัวอย่าง: หากเด็กอยากใช้เวลากับเพื่อน แต่ต้องการเวลาอยู่คนเดียวเช่นกัน คุณสามารถสร้างบัตรยืมเชิญที่ระบุว่า ‘ฉันยอมให้เพื่อนมาเยี่ยมในวันที่สองที่ 2-4 โมง. ในช่วงเวลานี้ ฉันต้องการเล่นเกมส์พร้อมเพื่อนและกินขนมอีกด้วย อย่างไรก็ตาม เมื่อดูประตูบังเกอร์ที่ 4 โมง นั้นจึงเป็นเวลาเอาใจใส่ตัวเองแล้ว”
5. แนะนำและส่งเสริมขอบเขตของพวกเขา
เมื่อเด็กกำหนดขอบเขตได้อย่างดี ให้มองเห็นสิ่งที่ดีของพวกเขา ส่งเสริมให้พวกเขารู้สึกมั่นใจในการตัดสินใจและเกี่ยวข้องกับการกำหนดขอบเขต
ตัวอย่าง: หากเด็กพูดว่า “ไม่” เมื่ออยากเล่นกับเพื่อนที่พวกเขาไม่อยากแบ่งปัน คุณสามารถพูดได้ว่า “ฉันชอบที่จะเห็นว่าคุณยืนหยัดในความตนดีๆ. เป็นเรื่องดีที่จะบอกว่าไม่เมื่อเราอยากแบ่งปันกับอะไรบางอย่าง”